زندگی هر دم بر وقف مرادت باشد
انکه از یاد تو را برد به یادت باشد
بعد از این از ته دل کاش بخندی نه فقط
خنده بر کنج لبت از سر عادت باشد
غم نبینی گل من اشک نبیند چشمت
از تو در یاد همه چهره ی شادت باشد
انقدر بخت بروی تو بخندد که فقط
حس هر کس که تو را دید حسادت باشد
اینهمه غم که تو سالها بر دوش کشیدی
از پس اینهمه رنج جایش ب رشانه ی تو مرغ سعادت باشد
:: برچسبها:
شعر,
|