من تجلی وشهادات ازل**میکنم ظاهر به طرف جویبار

باغ وبوستان زینتش از من ربود**گوش ده ای  نکته دان هوشیار

من فرحبخش دل هر دوستم **از دمم باد صبا را مشکبار

چهره رنگین من گلزار را**کرده دیبای چین  نقش ونگار

مرغ شب آهنگ لالا گوی من**با هزار اوای در شبهای تار

عشق بلبل زد به جانم شعله ای**ناله او کرد قلبم داغدار

صبح از شبنم بود بر فرق من**دانه الماس ودر شاهوار

گلرخان چو افسر شاهی مرا **گه بسر گیرند وگاهی در کنار

گه نثار قلب عاشق میشوم**با دو دستی گاه تقدیم نگار

گاه زینت میدهم بزم طرب**گاه تزیین میکنم سنگ مزار

چهره ای خندان وقلبی چاک چاک**دارم از دست جفای روزگار

چون فنایی نغمه سازی نغزگویی**خامه بهر وصف من آرد بکار

چند سالی چون گذشت از عمر من **هر پری ازمن بود در یک دیار

بلبل آید با دلی پرسوز ودرد**در فراغش زار نالیدم زار زار