امشب رها از زمان تنها به تو می اندیشم
آهنگ های تکراری خاطره تکراری
و اشک های تکراری تکرار در بودن تو
که هیچ گاه تکراری نمی شود این بی نهایت من است
به چه مانند کنم خیال خلوت آغوشِ تو را بهیکے بسترِ گل بهپرستشگهِ عشق ےابه خلوتگهِ جان ها که غم از یاد برد بهنفس هایِ بهارےابه یڪ خرمنِ یاس
که شمیمِ خوش آن را همه جا باد برد بهچه مانند کنم من ندانم
به نگاهے تو بگو
به چه مانند کنم
ماه من کاش یک شب در میان
قنوت دستهایم
همراه آیه آیه ی استجابت لبهایم
در کنار سجاده ی دلتنگـــی هایم
زیر سایه های خیالت
عاشقانه در آغوشــــم بگیری
و دلتنگی های بی امانم را
با ربنـــای چشمانت باطل کنی
دلم نمی‌آید که شب را رهاکنم و همینطوری بخوابم
شب قشنگ است
شب باید بیدار ماند
گاهی به‌سلامتی ستاره‌ها شراب حافظ شیراز نوشید و فنجون قهوه سر کشید و حرف زد گریه کرد
شب باید کتاب خواند فیلم دید
شب باید عاشقی کرد
مرا دعوت کن
به ممنوعه ی آغوشت
عریان کن
درحصار بازوانت
این روح سرکش و پریشان را
آه از خطوط نگاهت
که با طرح سکوت رقص شورانگیز عشق را
بپا می دارد
در شهر چشمانت
و آغاز میکند
فصل جدید عاشقی را
عاشقــــــــــــــی را بلد نیستم
اما تا دلت بخواهد
بی احتیاط دوستت میدارم
طوری دوستت می دارم
که هر لحظه
با چشم عاشقانه نگاهت می کنم
با چشم فراوان صدایت می کنم
با چشم بی صدا می بوسمت
با چشم عاشقانه می بارمت
و با چشـم بی آنکه در کنارم باشی
عاشقانه آغوشت را لمس می کنم
بـاز هــم شــــــب و تڪـرار پـر حادثـه ے یـادت
و اینگونه هر شـب به زیباترین
تڪـرار عالـم دچـار می شـوم
هیچ کس
نمی توانست مرا به کشتن دهد هیچ کس
به قشنگی تو مرا نکشد