شب بی تو شب بی من شب دلمرده های تنها بود

شب رفتن شب مردن جشن دلتنگی ما گل گریه سبد سبد بود

          با طلوع عشق من وتو هم زمین هم ستاره بد بود

از هجرت تو شکنجه دیدم کوچ تو اوج ریاضتم بود

          چه مومنانه از خود گذشتم کوچ من از من نهایتم بود

به دادم برس تو ای ناجی تبار من

         به دادم برس تو ای قلب سوگوار من

سهم من جز شکستن من تو هجوم شب زمین نیست

         با پر وبال خاکی من شوق پرواز من نیست

بی تو باید گم شد دوباره طوافی

         سنگر وحشت من از من بر تن زخم پیر من کو

واسه پیدا شدن تو آینه جاده سبز گم شدن کو

           بی تو باید دوباره گم شد تو دوباره طوافی

با من نیاز خاک زمینی تو قله فتح ستاره هستی

            اگر شکستن از توشکستن اگر شکستنی از خود شکستی